Hoe elektronische onderdelen te organiseren

Een goed systeem voor het beheren van elektronische onderdelen is essentieel. Je wilt immers geen tijd verspillen met het zoeken naar componenten, en je wilt zeker geen onderdelen kopen die je al hebt (maar vergeten bent). Bij het bouwen van projecten vindt niemand het leuk om te ontdekken dat een onderdeel mist wanneer de soldeerpasta al is aangebracht. Na verschillende pogingen heb ik een methode ontwikkeld die in de praktijk zeer goed werkt en minimale inspanning kost (na de initiële sortering) - hier is het:

Onderdeelsortering

Waar en hoe onderdelen worden opgeslagen hangt af van het soort onderdeel:

• Chips (IC's) en de meeste andere halfgeleiders in kleine hoeveelheden: deze gaan in kleine zip-lock zakjes. Elk zakje krijgt zijn eigen geprinte label (later meer hierover). Deze zakjes gaan dan in vakken in grotere dozen, of direct in middelgrote dozen.
• Grote passieve componenten, zoals THT-condensatoren of spoelen, evenals passieve componenten in kleine hoeveelheden (SMD-condensatoren op afgeknipte tape) krijgen ook hun eigen zakjes.
• SMD-weerstanden op afgeknipte tape (50-100 stuks): Ik gebruik een doos met meerdere vakken en sorteer op decennium (0-10Ω, 10Ω-100Ω, 100Ω-1kΩ, 1kΩ-10kΩ, enz). Ik vind dit beter dan sorteren op het eerste cijfer, omdat ik misschien op zoek ben naar een benaderende weerstandswaarde, en dit laat me een beetje "rondkijken". Stroken tape van 25-50 componenten worden gemarkeerd met een viltstift (permanente marker). Ik markeer ze normaal gesproken niet zelf - ik koop complete sets, en ze komen al gesneden en gemarkeerd.
• THT-weerstanden: Gelabelde zakjes werken goed voor deze, tenzij je geweldig bent in het lezen van weerstandskleurcodes.
• Volledige SMD-rollen: deze krijgen labels en gaan in grote opbergdozen.
• Sampleboeken: deze zijn in wezen als dozen, dus ze krijgen labels net als dozen.
• Al het andere: verschillende maten zip-lock zakjes met geprinte labels.

Zip-lock zakjes zijn spotgoedkoop als je ze in grotere hoeveelheden koopt. Koop verschillende maten, maar zorg ervoor dat je veel van de echt kleine krijgt, deze worden het meest gebruikt (ik gebruik meestal 7x5cm).

Componenten die in hun eigen vochtbestendige antistatische zakken aankomen, laat ik met rust totdat ik ze daadwerkelijk nodig heb, ik plaats gewoon mijn label erop. Zodra ik de originele zak echter open, verplaats ik ze naar mijn transparante zip-lock zak en print ik een ander label.

Onderdelenopslag

Ik gebruik dozen van verschillende groottes, sommige met compartimenten (van verschillende groottes), en sommige zonder. Ik gebruik geen speciale ladesystemen, of kleine stapelbare SMD-doosjes - deze zijn allemaal te duur en te problematisch gebleken om te beheren. Wie heeft er tijd voor om onderdelen van tape/reel te verwijderen en ze in lades te stoppen? Al mijn dozen zijn ofwel ontworpen voor het opslaan van schroeven/spijkers, of voor andere huishoudelijke opslag. Ze zijn goedkoop, alomtegenwoordig, passen gemakkelijk in lades of kasten, en zijn gemakkelijk te vervoeren.

Voor THT-onderdelen wilt u doorgaans dozen met kleinere lades, aangezien u onderdelen direct zult opslaan. Voor SMD is het logischer om zip-lock zakjes te gebruiken, dus u wilt dat de lades of compartimenten groter zijn, om uw zip-lock zakjes of ESD-zakjes die distributeurs gebruiken te kunnen accommoderen.

Mijn dozen (opslaglocaties) zijn genummerd. Als een doos compartimenten heeft, gebruik ik een schaakbordachtig systeem binnenin om ze te benoemen. Dus, ik zou een grote doos kunnen hebben genaamd "b14" zonder compartimenten, en een doos b01 met compartimenten, waar een compartiment "b01-c3" genoemd zou kunnen worden (rij "c", kolom 3). Gebruik wat je in staat stelt om componenten gemakkelijk te vinden. Mijn monsterboeken zijn gelabeld zoals dozen. Als ik een plank met rollen had, zou ik een enkele rij labelen als "s01-l3" (plank 01, niveau 3).

Ik probeer geen gerelateerde componenten samen te plaatsen. Alleen weerstanden en soms condensatoren worden redelijk dicht bij soortgelijke bewaard. Voor andere onderdelen vertrouw ik op mijn database om te vinden wat ik nodig heb. Dit is fijn, omdat het de pijn van het categoriseren van onderdelen vermijdt - je slaat ze gewoon op waar je ruimte hebt, zonder je zorgen te maken over hoe je een bepaald onderdeel moet classificeren („is dit een buck-regulator of een batterijlader, als het beide doet?“). En als je verschillende onderdelen op één locatie hebt, wordt het eigenlijk makkelijker om degene te vinden die je zoekt, omdat ze niet allemaal hetzelfde zijn.

Labelprinten

Voor het printen van labels raad ik Brother printers ten zeerste aan. Ik gebruik een Brother QL-570 met DK-22210 tape (doorlopend, 29mm breedte, lengte naar behoefte gesneden). Het is zeer betrouwbaar, de labels gaan redelijk lang mee, het is snel, en de software kan CSV-bestanden met componentgegevens importeren. Je regelt je componentlabels eenmaal, voert dan een "samenvoeging" uit met een CSV-bestand dat je software exporteert, en je kunt snel nieuwe labels printen.

Doe geen moeite met het printen van labels op een laserprinter. Het is te veel gedoe.

Ik gebruik QR-codes op mijn labels, met een URL, zodat ik de code met mijn telefoon kan scannen en een (wachtwoordbeveiligde) pagina met informatie over dat component of opslaglocatie kan zien. En je kunt de professionele uitstraling die QR-codes aan je componentenlabels geven niet verslaan!

Alles bijhouden

Nu is de echte truc om bij te houden wat waar is. Ik gebruikte vroeger een spreadsheet (wat zuigt), daarna ging ik over op een gratis component-tracking systeem, dat een aantal jaren voor mij werkte. Maar toen vond ik het te beperkend, dus besloot ik mijn eigen oplossing te schrijven, en PartsBox werd gecreëerd.

Al deze softwareoplossingen hebben hetzelfde doel: zodra u uw "opslaglocaties" labelt, houden ze een lijst bij van componenten op elke locatie samen met hun voorraadtellingen. PartsBox laat u ook een component op meerdere locaties bewaren (zoals weerstanden: u heeft vaak kleine hoeveelheden op afgeknipte tape, maar ook een volle rol in een doos ergens), toont specificaties, laat u datasheets met één klik openen, prijst uw Projecten/BOMs, handelt leveranciersaanbiedingen af, laat u werken met uw CM, en doet nog veel meer voor uw elektronische projectbehoeften.

Zodra u de initiële sortering van uw verzameling heeft gedaan, worden dingen eenvoudig en onderhoudsarm. U moet ongeveer 10 minuten besteden zodra een nieuwe bestelling binnenkomt, om de onderdelen in uw database in te voeren, labels te printen en zip-lock zakjes in de juiste opbergvakken te plaatsen. En u moet uiteraard onthouden om "voorraad te verwijderen" als u de onderdelen in uw projecten of prototypes gebruikt. Daarom moet elke software die u gebruikt deze dingen snel en gemakkelijk maken.

Wanneer een onderdelenzending arriveert

De procedure wanneer een nieuwe onderdelenbestelling arriveert is:

• voer elk component in PartsBox in (voeg een nieuw component toe, of voeg voorraad toe aan een bestaand component) met prijsinformatie,
• exporteer de CSV voor nieuw toegevoegde componenten,
• laad de CSV in Brother software, print een hoop labels,
• doe componenten in zip-lock zakjes, plak labels erop,
• plaats zip-lock zakjes op de juiste opslaglocaties.

Voor rollen is de procedure vergelijkbaar, behalve dat ik de sticker op de rol plaats.

Naar productie

Het hierboven beschreven systeem is voornamelijk voor prototyping en laboratoriumwerk. Wanneer u daadwerkelijk naar productie gaat, heeft u meestal een BOM met goed gespecificeerde onderdelen, en deze onderdelen komen op rollen, afgeknipte tape of in trays. Op dat moment is het noodzakelijk om die onderdelen bij te houden, maar het heeft niet veel zin om ze te dwingen in de bestaande opslag. Ze kunnen worden bewaard in een aparte doos (één per project), of als u werkt met een CM (Contractfabrikant), kunnen ze op hun plaats worden opgeslagen, of zelfs geladen in een pick&place-machine. PartsBox kan al deze scenario's aan.

Schaalvergroting

Deze oplossing schaalt erg goed van prototyping naar kleinschalige productie, en vervolgens naar middelgrote productie bij het werken met een CM (Contractfabrikant). PartsBox kan alle fasen gemakkelijk aan.

De verschillen zullen minimaal zijn: wanneer je naar productie gaat, zul je geen monsterboeken of afgeknipte strips gebruiken, maar volledige rollen van componenten. In plaats van ziplock-zakjes, heb je waarschijnlijk ESD-beschermende zakjes nodig, mogelijk in een vochtgecontroleerde omgeving. Het is ook vrij onwaarschijnlijk dat je tegenwoordig THT-weerstanden in productie zult gebruiken.

Wanneer je werkt met een CM (Contractfabrikant), zul je zelf geen onderdelen hanteren, je zult waarschijnlijk de voorraad naar hen overbrengen en hen het laten beheren. In dat geval kunnen ze toegang delen tot jouw database zodat iedereen betrokken weet wat er gaande is en hoeveel onderdelen er over zijn.

Andere observaties

Deze oplossing werkt erg goed voor mij. Het dwingt je niet om deze dure kleine SMD-componentenladen te kopen, die toch niet erg praktisch zijn (ooit geprobeerd met een pincet een 0402-weerstand in een plastic lade te zoeken?). Je kunt passieve componenten in bulk of in "sample boeken" kopen voor prototyping en je hoeft ze niet individueel in laden te sorteren. Je weet altijd wat je hebt (dit is belangrijk, ik heb meerdere keren onderdelen gekocht om erachter te komen dat ik ze al had!) en je weet wanneer je meer moet bestellen. En het catalogiseren van onderdelen is vrijwel een eenmalige inspanning, daarna is de overhead erg klein (ongeveer 10-15 minuten per bestelling).

Het gebruik van een computer om uw onderdelen bij te houden is essentieel, zelfs als u denkt dat u niet zoveel componenten heeft. Mensen denken vaak dat het organiseren van elektronische componenten met een database overdreven is, maar als u dit vermijdt, zult u uiteindelijk componenten dubbel kopen, ze verliezen, er te veel van elk bewaren en te veel tijd besteden aan het zoeken naar ze. Vuistregel: als uw elektronische onderdelen niet in een enkele kleine doos passen, heeft u een betere oplossing nodig.